يه تونلي هم هست توي مسير برگشت كه مثل همه تونل هاي ديگه تاريك و پر سر و صداست.تونل بلندي نيست ولي همون چند متر كافيه كه احساس حبس شدن و خفگي به آدم دست بده. مثل بيشتر تونل ها يه راه فرعي هم  كنارش هست كه ميشه از اون بالا كل سد رو ديد با درياچه خوش رنگ و خيره كننده اش و موجهاي كوچيكي كه باد روي سطح آب ايجاد كرده و درخت هاي زيتون كه برگهاي كوچيكشون رو باد تكون ميده . حتي نيروگاه بادي اي كه روي تپه كناري ساخته شده هم وقتي پروانه هاش مي چرخن غبار رو از روي دل آدم فوت مي كنن. با همه اينها نميدونم چرا همه از توي تونل ميرن حتي با وجود اينكه مسير تونل ترافيكه و مسير فرعي باز